روش تاریخی بر منشأ و تکامل موضوع مطالعه متمرکز است و در زمان بندی زمانها و نقاط عطف مشخص شده است.

دانش چیزی فرهنگی و تاریخی است که با فضا و زمانی که در آن قرار داریم پیوند خورده است. ما چیزهایی را که برای ما قابل دسترسی است با دانش خود ادغام می کنیم و این با گذشت زمان تغییر می کند.

مهم این است که همه چیز مستند باشد. مشکل بزرگ ، برای دانش ، این است که هیچ داده ای وجود ندارد. این امر اغلب برای مثال هنگام مطالعه تمدنهای پارینه سنگی ، نوسنگی یا باستان اتفاق می افتد. مثال دیگر این واقعیت است که هیچ دستور العمل شرعی برای املت اسپانیایی وجود ندارد.

دانستن تاریخ فراتر از موضوع مورد مطالعه بسیار مهم است. داشتن یک فرهنگ عمومی و دانستن تاریخ بشریت ، در حداقل سطح ، برای درک هر چیزی مهم است ، زیرا همه چیز همیشه در ارتباط با زمینه خود است.

• برای دانستن مبدا و تکامل از موضوع مطالعه
• به تعمیق کردن در تجزیه و تحلیل هر یک از عناصر شناسایی شده در بقیه روشها از دیدگاه تاریخی ، با تکامل آنها در طول زمان.

یک نقشه تاریخی ، با زمان بندی زمان و نقاط عطفی که باعث تغییر پارادایم شده است.