Een methodiek bestaande uit 5 methoden

• El systemische methode:, wat de kernmethode is. Het is gebaseerd op systemisch denken en is onderverdeeld in twee hoofdvisies: de context, gevormd door de systemen van de natuur, de mens en het handelen van de mens, en het bedrijfssysteem, gevormd door de verschillende elementen die plaats geven aan het Bedrijfsidentiteitsdocument (DIE). Het bestaat uit het lokaliseren van het onderzoeksobject in de context en het analyseren van het systeem van het bedrijf.
• El lexicale, semantische en conceptuele methode, die bestaat uit het ter discussie stellen van de termen die verband houden met het onderwerp van studie en hun definities, en is gespecificeerd met de uitwerking van zijn eigen lexicon, zijn eigen woordenboek, voor het project, waarmee het object van studie nauwkeurig kan worden gedefinieerd.
• El classificatie methode: Het bestaat uit het in twijfel trekken van de classificaties van concepten die verband houden met het onderwerp van studie, en het wordt gespecificeerd met de uitbreiding van de lijst met termen en definities om een ​​eigen classificatie voor het project te creëren.
• El vergelijkende methode:, die bestaat uit het maken van parallellen met andere studieobjecten, geheel of gedeeltelijk, het analyseren van hun overeenkomsten en verschillen, wat helpt om het woordenboek en de classificatie te verbeteren.
• El historische methode, bestaande uit het bestuderen van de oorsprong en evolutie van het onderwerp van studie, en wordt gespecificeerd in een chronologie van mijlpalen en tijdperken. Hiermee is het mogelijk om de kennis te verdiepen die is ontwikkeld met de andere vier methoden, en vooral met de systemische methode, waarbij het historisch perspectief is opgenomen, de evolutie door de eeuwen heen bestudeerd. Dit zal nuttig zijn om in de toekomst van het object van studie te werken.

We hebben twee manieren om naar de methoden te kijken. Als we ze in volgorde van belangrijkheid bekijken, is de systemische methode de belangrijkste. Het is de basis, de kern, de centrale methode. De rest van de methoden zijn hulpmethoden, die helpen om de systemische methode te ontwikkelen.

Aan de andere kant, als we ze in volgorde van toepassing bekijken, hoeft de systemische methode niet noodzakelijk de eerste te zijn. Sterker nog, we denken dat het beter is om eerst te werken aan de lexicale methode, de classificatiemethode en de vergelijkende methode.

Vervolgens wordt met de systemische benadering de kennis uit definities, classificaties en vergelijkingen verder ontwikkeld. In feite zal een meer gedetailleerde classificatie worden ontwikkeld volgens systeemdenken.

Ten slotte zijn we van mening dat het beter is om de historische methode te ontwikkelen wanneer de andere al zijn ontwikkeld, omdat dit het mogelijk maakt om het historische perspectief toe te passen op alle kennis die met alle andere is gegenereerd.

Toch is deze volgorde van aanbrengen een flexibel voorstel. Afhankelijk van het project kan de volgorde worden aangepast. En in feite is het zeer waarschijnlijk dat sommige methoden parallel moeten worden gewerkt.

Daarom zou een mogelijk voorstel voor de volgorde van toepassing van de methoden die deel uitmaken van de Sapiens-methodologie, rekening houdend met de flexibiliteit en de noodzaak om parallel te werken, het volgende zijn: