El lexicon, of woordenschat, is de verzameling woorden van een taal, een activiteit, een semantisch veld of een regio. De studie van het lexicon is de studie van de woorden zelf.

Binnen het lexicon:

Morfologie is de studie van de interne structuur van woorden.

• El lexeme of root het is de morfologische eenheid die de kern van de betekenis van het woord vormt.
• De morfemen het zijn ook morfologische eenheden die betekenis geven als aanvulling op het lexeem.

Etymologie is de studie van de oorsprong en evolutie van het woord door de geschiedenis heen

• De erfgoedwoorden zijn het resultaat van de natuurlijke evolutie van taal
• De leningen zijn woorden die uit een andere taal komen zonder directe relatie
• De neologismen zijn de meest recent gecreëerde of geleende woorden en nog niet geconsolideerd.
• De archaïsmen Het zijn woorden die niet meer worden gebruikt of hun betekenis verliezen.

Lexicologie is de tak van de taalkunde die zich bezighoudt met de studie van lexicon, woorden.

Lexicografie is de tak van de toegepaste taalkunde die zich bezighoudt met de constructie van woordenboeken. Het omvat ook de hele reeks theoretische analyses rond de oorsprong van woordenboeken, hun formele structuur, typologie, compilatiemethoden of verbanden met andere disciplines binnen en buiten de taalkunde.

La semantiek bestudeert de betekenissen van woorden, uitdrukkingen en zinnen, evenals de betekenisveranderingen die ze in de loop van de tijd ervaren.

Semantiek maakt deel uit van de semiotiek, die voortkomt uit de filosofie die zich bezighoudt met communicatiesystemen binnen menselijke samenlevingen, waarbij de algemene eigenschappen van tekensystemen worden bestudeerd als basis voor het begrijpen van alle menselijke activiteit.

Semantiek omvat:

• El betekenis het is de relatie tussen woorden en concepten.
• Definiëren is om met duidelijkheid, nauwkeurigheid en precisie de betekenis van een woord of de aard van een persoon of ding vast te stellen
• een betekenis is elk van de betekenissen van een woord volgens de context
• een definitie Het is een propositie waarmee wordt geprobeerd op een eenduidige en precieze manier het begrip van een concept of term of dictie van een uitdrukking of locution bloot te leggen.
• Un semantisch veld is de reeks woorden of uitdrukkingen die een nauwe relatie met elkaar hebben. Bijvoorbeeld, appel, sinaasappel, tomaat, komkommer... vormen een enkel semantisch veld wanneer wordt verwezen naar "vruchten van een plant"
• Bij de semantische analyse van een term moet rekening worden gehouden met talen want het is duidelijk dat hetzelfde object op verschillende manieren kan worden aangeroepen, zelfs als de betekenis identiek is.

Er zijn twee hoofdtypen semantiek:

• La synchrone semantiek: Bestudeer de betekenis van woorden op een bepaalde tijd en plaats.

• La diachrone semantiek: Onderzoek dat wordt gedaan op basis van de evolutie in de tijd van de betekenis van woorden en uitdrukkingen en de veranderingen die zich in de loop van de tijd hebben voorgedaan.

Die zijn gekoppeld aan de concepten van:

• aanduiding: is de betekenis in het woordenboek, een formele en algemene betekenis voor alle sprekers. Bijvoorbeeld stoel. Een stoel is een over het algemeen van hout gemaakte constructie met drie of vier poten waarop gezeten wordt. En dat is de betekenis die sprekers van de meeste talen ter wereld eraan geven.
• connotatie: is de subjectieve betekenis die een enkele spreker in een bepaalde context gebruikt. Bijvoorbeeld “Natuurlijk” al naar gelang een wetenschapper, iemand uit de voedingsindustrie of een consument aan het woord is. De connotaties die ze zullen maken bij het gebruik van het woord zullen zeker heel anders zijn.

La lexicale semantiek bestudeert de relaties tussen verschillende woorden met enkele gemeenschappelijke betekeniskenmerken, zoals:

• monosemie: een enkele betekenis voor de woorden. Boer: Persoon die zich toelegt op het cultiveren of bewerken van het land.
• Polysemie: Woorden kunnen verschillende betekenissen hebben. Aardappel kan een knol of iets van slechte kwaliteit of defect betekenen. Of een keuken die wordt gedefinieerd als de kunst of speciale manier van koken in elk land en elke chef-kok. Als een kamer of kamer in huis waar eten wordt gekookt. Of zoals het apparaat dat dienst doet als fornuis, met fornuizen of branders en soms een oven. U kunt verwarmen met kolen, gas, elektriciteit, etc.
• homoniem: Verschillende betekenissen voor woorden die hetzelfde worden gespeld of hetzelfde worden uitgesproken. Koe: dier, en het dak van de auto. Duur: enigszins duur; gezicht.
• paronymie: zeer vergelijkbare woorden, maar hun betekenis is anders: man en schouder, caco en coco, enz.
• synoniem: wanneer de woorden dezelfde betekenis hebben, ook al lijken ze heel verschillend, bijvoorbeeld onderwijs en opleiding.
• antoniem: tegengestelde betekenissen, zoals zoete wereld en zoute wereld, koud en warm

Semantiek overweegt betekenisveranderingen zoals:

Beschouwd buiten het lexicon en de semantiek:

• De concepten het zijn mentale representaties van objecten in de werkelijkheid. Ze worden gevormd door een proces van het selecteren van de relevante kenmerken die een reeks concrete objecten in de werkelijkheid definiëren. Uit de observatie van individuele objecten worden gemeenschappelijke kenmerken geïdentificeerd en geabstraheerd om een ​​type object of abstracte categorie te identificeren.