De systemische methode van Sapiens is gebaseerd op de systeemtheorie, het interdisciplinaire theoretische veld dat zich toelegt op de studie van systemen. Een systeem kan worden gedefinieerd als een reeks onderling gerelateerde en onderling afhankelijke componenten.

Dit theoretische veld vindt zijn oorsprong in de biologie, en in het bijzonder in de algemene systeemtheorie van de bioloog Ludwig von Bertalanffy, die een grote invloed heeft gehad op vele wetenschappelijke disciplines buiten de biologie, en die nog steeds een fundamentele referentie is bij de analyse van allerlei soorten van systemen.

Alles zit in het systeem en systemen bestaan ​​uit andere systemen. In het begin gaf de oerknal aanleiding tot de eerste systemen, die op hun beurt weer andere systemen bevatten.

De natuur in het algemeen is ook een systeem waarbinnen andere systemen bestaan, zoals het systeem gevormd door levende wezens: micro-organismen, schimmels,
planten, dieren... De evolutie van levende wezens heeft nieuwe subsystemen gegenereerd, sommige zeer complex, zoals die van dieren.

Elk mens, elk menselijk lichaam, is ook een systeem, opgebouwd uit verschillende systemen: het ademhalingssysteem, het lymfestelsel, het zenuwstelsel... Al deze systemen zijn ook met elkaar verbonden. Zelfs een enkele cel is een systeem met meerdere elementen die met elkaar verbonden zijn.

De systeemtheorie heeft zich ontwikkeld en dezelfde basis is toegepast op wat mensen doen, op sociale systemen, en dus ook op economie en zaken, vooral met de bijdragen van Peter Senge, die het idee van bedrijfsorganisatie heeft ontwikkeld als een systeem en heeft systemisch denken naar voren gebracht, een denkkader gebaseerd op systeemtheorie en het concept van intelligente organisaties, of organisaties die systemen zijn die kunnen leren.

Uitgaande van de basisconcepten systeemtheorie en systeemdenken hebben we onze eigen interpretatie ontwikkeld, waarin we wat we in de loop van de geschiedenis hebben geleerd, dat we "buurtsysteemdenken" hebben genoemd, opnemen in een toepassingsvoorstel op een toegankelijk niveau.

Systeemtheorie is weinig bekend bij het grote publiek, maar is wel bekend op het gebied van sociale wetenschappen, en er zijn specialisten in systeemtheorie, vooral op het gebied van zaken, en in engineering, vooral in computerwetenschappen, maar deze specialisten passen het toe op een zeer specifiek vakgebied en op een zeer geavanceerd niveau. Met Sapiens stellen we een schema voor om het op een meer transversale manier en op een betaalbaarder niveau toe te passen.

Onze interpretatie van systemisch denken is gericht op de bedrijfswereld, en die verdelen we in twee grote blokken. Enerzijds moet het object van studie in zijn context worden geplaatst, inclusief de natuur, de mens en het menselijk handelen, die de hele wereld van economie en bedrijfsleven omvat. Aan de andere kant moet systeemanalyse worden toegepast op het systeem van het bedrijf.

Er zijn bedrijven die een meer directe relatie hebben met de natuur of met de mens, bijvoorbeeld energiebedrijven of farmaceutische bedrijven, en andere bedrijven die deze directe relatie niet hebben. Maar alle bedrijven gaan in dialoog met de natuur en moeten rekening houden met duurzaamheid, en mensen hebben die deel uitmaken van hun team en klanten, en ze moeten rekening houden met de menselijke component.

In de eerste plaats hebben we een taxonomie om het object van studie te situeren in relatie tot de natuur. Binnen de aarde is er bijvoorbeeld de atmosfeer, de hydrosfeer, de geosfeer en de biosfeer, binnen de biosfeer en zijn subcategorieën is er de flora en fauna, en binnen de fauna zijn er de mens en de andere dieren.

Ten tweede, een taxonomie om het object van studie te situeren in relatie tot de
mens. We maken onderscheid tussen het fysieke aspect, met het lichaam en zijn systemen, en de
psychische aspect, met de geest, en we belichten ook aspecten zoals emoties
en leren.