De historische methode richt zich op de oorsprong en evolutie van het onderwerp van studie en wordt gespecificeerd in een chronologie van tijden en mijlpalen.

Kennis is iets cultureels en historisch, dat verbonden is met de ruimte en tijd waarin we ons bevinden. We integreren voor zover wij weten de dingen die voor ons toegankelijk zijn, en dit verandert in de loop van de tijd.

Het is belangrijk dat alles gedocumenteerd is. Het grote probleem voor kennis is dat er geen gegevens zijn. Dit gebeurt bijvoorbeeld vaak bij het bestuderen van de paleolithische, neolithische of oude beschavingen. Een ander voorbeeld is het feit dat er geen canoniek recept is voor een Spaanse omelet.

Het is belangrijk om de geschiedenis buiten het onderwerp van studie te kennen. Het hebben van een algemene cultuur en het kennen van de geschiedenis van de mensheid, op een minimumniveau, is belangrijk om iets te begrijpen, aangezien dingen altijd in relatie staan ​​tot hun context.

• Om het te weten oorsprong en evolutie van het studieonderwerp.
• naar verdiepen bij de analyse van elk van de elementen die in de rest van de methoden zijn geïdentificeerd vanuit een historisch perspectief, met hun evolutie in de tijd.

Een historische kaart, met een chronologie van de tijd en de mijlpalen die een paradigmaverschuiving hebben veroorzaakt.